Het uitzicht vanuit de bus is even wat anders dan ik de afgelopen weken gewend ben. Geen groene velden en overweldigende bergen meer. Nee, Peru is vooral grijs, droog en stoffig. Het lijkt in dit deel van het land net een grote woestijn.

De bus is er wél op vooruit gegaan sinds Ecuador. Grote stoelen met veel beenruimte, avondeten en ontbijt geserveerd door een soort stewardess en genoeg films (die hier standaard Spaanstalig zijn, of ze nou uit Hollywood komen of niet). De 20 uren vlogen om!

Lima is groot, met vele uit elkaar liggende wijken om de 7,6 miljoen bewoners te herbergen. De wijk waarin ik verblijf heet Miraflores en ligt een uurtje van het centrum verwijderd.
Toch is het een fijne stad. Alles wat je nodig hebt is hier. Eén van de eerste dingen die ik hier dan ook bezocht was de McDonalds. J Is alweer een maand geleden en een goede afwisseling van de rijst met gefrituurde kip. De naastgelegen bioscoop was een paar dagen later ook niet veilig voor me.

Natuurlijk moest er ook serieus cultureel gedaan worden. Zondagmiddag wilde ik het oude centrum van Lima van dichtbij bekijken. Het liep iets anders dan gepland. De naar het schijnt prachtige kerken waren onbereikbaar. De halve stad was afgezet met lint en ik dacht dat er een marathon plaatsvond. Maar het was de finale van de Dakar Rally 2012! Heel gek om zo verrast te worden.

Eerst scheurden de wagens nog voorbij, even later kwamen ze geen meter vooruit. In de smalle straatjes werden ze onthaalt als helden. Kinderen en vrouwen werden op de wagens getild, toeschouwers gingen uit hun dak toen er 3 petjes gegooid werden en de politie had veel moeite om de fotograferende menigte achter de lijnen te houden. De Dakardeelnemers vonden het maar al te prachtig en gingen helemaal op in het enthousiasme.

Lima heeft ook een ander gezicht merkte ik de volgende dag. Het heeft een langwerpige kustlijn. Vanaf de hoge rotswand kon ik de surfende en zwemmende mensen beneden goed zien. Voor mij even geen strand, mijn rug is druk aan het vervellen door mijn vorige strandbezoek..

Op advies van de hosteleigenaar ben ik hierna met de bus naar de wijk Barranco gegaan, maar het viel op wat oude gebouwtjes toch tegen. Snel de bus naar Miraflores weer in dus.

De grootste attractie van de stad had ik voor het laatst bewaard. Het heet Huaca Pucllana en is een stoffig archeologisch terrein waar nog niet zo lang geleden een ruïne van de Inca's gevonden is. Er staat zelfs een piramide! De Inca piramides waren echter niet driehoekig zoals wij ze van de Egyptenaren kennen, maar gaan wel schuin van buiten naar binnen. En ze gebruikten geen enorme rotsen, maar héél veel bakstenen. Na de rondleiding op en rond de piramide nam de Engelstalige gids ons mee naar achteren. Hier kregen we een foeilelijke beschermde hond en wat lama's te zien. Al met al een interessant bezoekje.

En toen was het alweer tijd om door te reizen. Op naar Cusco, uitvalsbasis voor de belangrijkste bezienswaardigheid van Zuid-Amerika: Machu Picchu!