PackBeckerSouthAmerica

Mancora, Peru

Deze keer een bundel van verhaaltjes want de afgelopen week was het hop-on-hop-off in 3 verschillende plaatsen. Na Baños ben ik steeds zuidelijker gegaan, tot aan de Peruaanse kustplaats Mancora.

De eerste stop was een dag eerder dan gepland in Riobamba. Ik zou eigenlijk samen met mijn Turkse maatjes (die inmiddels ook in Baños waren aangekomen) de bus naar het zuiden nemen, maar omdat Huseyin op en neer naar Quito moest voor hun bagage en omdat Vicki plotseling niet meer de jungletrekking wilde doen maar direct Baños wilde verlaten, leek het mij wel zo gezellig om samen met haar te reizen. De Turken waren immers met ze tweetjes.

Voor het eerst duurde de busrit korter dan verteld. We waren dan ook helemaal in de war toen we op het kleine busstation van Riobamba stonden. Het plan was om hier te overnachten en de volgende dag de reis te vervolgen naar Cuenca. We stapten het eerste de beste hostel naast het busstation in en nadat we de backpacks gedropt hadden maakten we ons op voor een wandeling door dit niet-toeristische stadje. Heerlijk even geen westerlingen. Op een paar winkeltjes, kerken en een vulkaan na was Riobamba ook niet erg interessant.

De volgende ochtend zouden we vanaf het busstation aan de andere kant van de stad de bus van 10 uur pakken. Terwijl Vicki om 9 uur nog rustig haar tas zat in te pakken, vertelde de vrouw van de receptie mij dat de bus al om hálf 10 zou vertrekken! Het rustig wakker worden zat er niet meer in en we renden met onze zware tassen het hostel uit. Vicki hield een taxi aan en ik stormde nog even een bakker binnen voor een ontbijtje. Gelukkig waren we net op tijd.

Na 6 uur berg op en af kwamen we aan in de 3e stad van Ecuador, Cuenca. De verwachtingen waren hoog, maar bleken al snel niet waargemaakt te worden. Wel leuk was toen de Turken opeens onze slaapzaal binnenstapten. De volgende dag zijn we met ze vieren alle 4 de markten afgegaan. Eerst bij de hoedenmarkt (Ecuador is hét land van de strohoeden, zelfs de bekende Panamahoeden komen hiervandaan), waar 50 dollar voor een hoed ‘normaal' is. Even later bij de gewone markt bleken ze opeens 10 dollar en niet te weerstaan. De overige markten waren ideaal voor kleine souvenirs. Verder heb ik genoten van de set meals met soep, rijst met vlees, toetje en een sapje voor maar 2 dollar. Ecuador is ideaal voor de budgetreiziger zoals ik. De bus kost hier ook maar 1 dollar per uur!

Dezelfde avond stapten Vicki en ik alweer op de bus naar Peru. De Turken moesten helaas achterblijven omdat zij op hun naar Turkije verstuurde paspoorten moesten wachten. Het verschilt erg per land en herkomst of je wel of geen visum nodig hebt. Zij kwamen er in Zuid-Amerika pas achter dat een Turks visum alleen in Turkije is aan te vragen..

Eigenlijk zouden we om 3 uur 's nachts bij de grens van Peru aankomen. Wij hadden echter een chauffeur die zó gestoord reed dat we om 1 uur al door elkaar geschud in de rij stonden. Op zich nog geen ramp, maar deze malloot reed in Peru net zo hard, waardoor we midden in de nacht in Mancora aankwamen. Nu moesten we dus in het pikkedonker op zoek gaan naar een slaapplek! Alles was vol en het kostte ons dan ook even voordat we in bed lagen..

Mancora is een typisch badplaatsje. Met een zanderige hoofdweg, veel winkeltjes en restaurants en natuurlijk een strand. Door de tuktuks heeft het iets Aziatisch.
Onze Australische mates waren een dag eerder in Mancora aangekomen en het was een gezellig weerzien. We zijn snel naar het strand gegaan. De golven zijn hier erg hoog en surfen is één van de populaire bezigheden. Wij konden natuurlijk niet achterblijven en huurden ieder een board. Voor mij was het pas de 3e keer en ik herinnerde mij snel dat het ontzettend zwaar is! Je moet zó hard werken voor die ene keer goed terechtkomen op een mooie golf. Na een uur waren we helemaal gesloopt en verbrand op ons rug.

´s Avonds hadden we een klein afscheidsfeestje. Ik had besloten de volgende avond alweer de bus naar Lima te pakken. Ik moet namelijk een klein beetje tempo maken om niet te gehaast door Bolivia en Paraguay te hoeven reizen. De kans is groot dat ik deze vriendjes niet meer zie en dat is best gek, want ik heb ze de afgelopen maand altijd wel even om me heen gehad. Voorlopig weer even alleen reizen dus. Heeft ook zo zijn voordelen en er komen vast weer nieuwe vrienden bij!

Reacties

Reacties

David

Mooi verhaal weer Joe, en wat betreft je laatste zin: dat weet ik wel zeker!

Wilma & Michel

Het is in ieder geval fijn dat je weer lekker actief bent en weer van alles meemaakt, de foto's spreken voor zich. Kun je vragen of ze daar bij hun Barcelona misschien een plekje voor van Gaal hebben dan kom ik hem wel brengen. Nou veel plezier verder en dat gaat "ook alleen"vast wel lukken. We spreken en zien je snel via Skype X

Bianca

Leuk om t lezen :). En je komt vast snel weer nieuwe, gezellige mensen tegen!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!