PackBeckerSouthAmerica

Maracay y Valencia, Venezuela

Nadat ik bij het hostel in Caracas mijn backpack opgehaald had, dook ik waterproof (poncho en backpackhoes om) 2 metro's in naar het busstation. De bus met gezellige mensen en muziek zou mij in 2 uur naar Maracay brengen, waarna ik nog eens 2 uur later in Choroni zou zijn. Maar helaas, 2 uur later stonden we nog op de snelweg van Caracas.. Er is zoveel regen gevallen dat er van bovenaf een berg troep naar beneden is gegleden op de weg en op auto's. Een uur later was dit weer het geval. 6 Uur (!) later was Maracay eindelijk in zicht, maar de vervolgbus al vertrokken..

Dus stond er niks anders op dan hier in een hotel te overnachten. En hoe. Mataray staat bekend om haar sexmotels. Ik had ook gelijk een ouwe hoer (ze was echt oud) aan mijn laars hangen die mij wel even zou helpen. Het was inmiddels donker en het risico om overvallen te worden groter. Ik moest snel een slaapplek vinden. Na rondvragen werd het een taxi die mij naar een normaal hotel zou brengen. Ik nam afscheid van de prostituee op leeftijd en stond 10 minuten later voor een receptioniste die mij fijn vertelde dat ze volgeboekt waren.

Een hotel om de hoek was belachelijk duur en een ander hotel aan de donkere straat wederom vol. Er zat dus niets anders op dan te gaan informeren bij zo'n sexmotel. De prijs van een kamer was ok en ik zag mezelf niet nog een uur op straat hangen, dus heb het maar gedaan. De kamer was viezig en de badkamer heb ik amper bekeken. Geen pretje..

Terwijl ik in de luchtige lobby mijn verhaal van Caracas zat te typen kwamen er om de haverklap hoertjes en hoerenlopers in- en uitlopen. Best grappig om te zien. En toen stonden er opeens 2 personen die hier niet thuishoorden. Het was een Russisch koppel met hetzelfde probleem als de mijne. Na een kort gesprekje spraken we af om de volgende ochtend om half 6 samen te vertrekken.

Na een vreselijke nacht met wakker liggen van de deurbel en kijken naar de wekker, wist ik niet hoe snel ik weg moest. Op het busstation nam ik afscheid van de Russen en sprong ik als laatste op de bus naar Valencia. Er was eigenlijk geen plek meer, dus kon ik alleen maar op het trappetje zitten. Was wel een lekker ritje met keiharde salsamuziek op.

In Valencia stapte ik over op een donkere airconditioning bus naar Coro. De rit duurde 5 uur en onderweg stopten we een aantal keer. De ene keer voor een militaire controle, waar ik als enige ‘gringo' moest uitstappen. Een andere keer moesten we allemaal uitstappen omdat de weg voor de helft was ingestort. Bizar om te zien. De foto's geven een beetje een beeld weer.

Nou, het was me het reisje wel. Nu even chillen in Coro!

Reacties

Reacties

Wilma & Michel

Nou dat valt allemaal een beetje tegen, de foto's zeggen genoeg, maar gelukkig ben je slim en mans genoeg om hier mee om te gaan.
Laten we hopen dat het in Coro weer wat meevalt. Veel plezier XXX

Roxanne

wat een bizar verhaal... ik zie je al helemaal zitten daar, gelukkig ben je weer weg en op naar het echte avontuur!! :) x

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!